Door de wissel naar het winteruur, konden we vannacht een uurtje extra slapen. Papa is spijtig genoeg nog altijd ziekjes, dus het opstaan ging weer gepaard met het nodige hoesten en snotteren.
Mama bakte verse croissantjes af en na het ontbijt staken we de laatste spullen in de camper. Wc klaargemaakt, water gevuld en afscheid nemen van oma, opa en tante Ingrid. Om 10u zaten we eindelijk in de camper en we vertrokken richting Parijs, de stad van het licht en van de liefde.
We hadden de Bip&Go geleend van nonkel Jo, maar we besloten toch tolvrij langs de route nationale te rijden. We hadden immers tijd zat om de 430 kilometer te overbruggen.
Aan een gezapig tempo reden we zuidwaarts, onder een flauw herfstzonnetje dat haasje over speelde met regenbuien.
Papa at niet, mama at onderweg een boterham met Kruidenkaas en zalm maar Ferre is niet zo rap content. Dus deden we een snelle pitstop bij KFC om zijn innerlijke puber te versterken.
De laatste kilometers door het centrum van Parijs waren bijna zo stresserend als een duet zingen in zaal Nieuwenborgh. Maar we raakten toch heelhuids en tijdig op Camping de Paris. Deze camping ligt langs de Seine in het Bois de Boulogne en heeft heel wat te bieden voor haar bezoekers. Winkeltje, restaurant, mooi sanitair en een shuttlebus naar de metro van Parijs.
Als avondeten bereidde papa een broodje pita met verse groentjes en als dessert planden we onze eerste dag in Parijs.
Tot morgen!