Pasen ‘23 dag 3 – geschiedenis in Roses

Na weer een heerlijke nachtrust werden we wakker bij de opgaande zon. Koffie, thee, croissantjes en havermout als ontbijt. Daarna trokken we onze wandelschoenen aan en bezochten om 10u de Ciutadella in Roses. Dit museum is een ruïne die het ontstaan van Roses vertelt van de Romeinen tot de middeleeuwen.

We wandelden daarna nog een tijdje door de winkelstraat en dronken een aperitiefje op de dijk, onder een warme ochtendzon.

De huisgemaakte en meegebrachte chili con carne smaakte heerlijk met nachos en daarna genoten we van een welverdiende siësta.

Na de siësta wandelden we de andere kant van de dijk eens af, maar daar was niet veel te beleven. Ferre trakteerde op een ijsje en we genoten van de zon op de camping en aan het strand.
‘s Avonds aten we buiten aan de camper en bereidden alvast alles voor voor ons vertrek naar Valencia morgenvroeg.
Met 15 wandelkilometers in de benen kruipen we weer op tijd onder de wol om morgen iets vroeger op te staan. Een ritje van 520 kilometer staat morgen op het programma.
Slaapwel!

Pasen ‘23 dag 2 – te extrañe mi sol (ik miste je, mijn zon)

Na een heerlijke nacht in de camper, werden we rond 8u15 wakker in Lyon. Buiten was het nog steeds miezerig en nat. Ilse haalde croissants aan de receptie en we aten op ons gemakje het ontbijt.

Na het ontbijt maakten we alles klaar voor de verdere reis en we reden richting Spaanse grens. Eindbestemming voor vandaag: Le Perthus.

Zodra we op de autostrade kwamen, reden we de file in doorheen Lyon. Gelukkig duurde dat niet lang en al snel reden we over de autoroute du soleil verder richting Valence, Montpellier, Perpignan … en toen besloten we maar verder te rijden tot Roses. De reis ging vlot en Roses ligt slechts 50 kilometer verder dan Le Perthus. En dan zouden we al aan de zee en in Spanje zijn, heerlijk!

Onderweg scheen de zon heerlijk, maar het waaide ook heeeeeel hard. Zo hard dat ik af en toe moest vertragen omwille van de veiligheid.

In Roses reden we niet naar Camping Rodas, zoals in de zomer. Maar we kozen voor camping Joncar Mar, op slechts 100 meter van de zee. We zochten een mooi plekje in de avondzon en ik dronk al maar snel de traditionele Duvel in de zon.

Na een korte rustpauze wandelden we naar het strand waar we op de dijk een leuke bar vonden om tapas te eten. Natuurlijk buiten in de avondzon. Wat heeft een mens nog meer nodig?
Bij de ondergaande zon wandelden we terug naar de camper. We douchten en openden al een eerste fles … after sun lotion 😁.
We blijven hier twee nachtjes staan om dan woensdag verder te rijden naar Valencia.

Pasen ‘23 – dag 1 – Tot Lyon

Australië stond vanmorgen als eerste op het programma. De formule 1 race begon om 7u en papa keek er nog even naar voordat we vertrokken. Rap nog even afscheid nemen bij oma en opa en tante Ingrid, en toen vertrokken we richting Lyon.

In Luxemburg stopten we een eerste keer om te tanken en de benen te strekken. Amai wat betalen wij veel taksen in België, een liter diesel kost in Luxemburg ‘maar’ 1,467 euro. Na een kwartiertje aanschuiven tankten we de camper vol en kocht Ferre een croissant voor zijn lunch. Al 220km achter de rug, nog een goeie 500km tot Lyon.

Te weinig slaap vannacht (na een heerlijk verjaardagsdiner) zorgde ervoor dat papa moeite had om wakker te blijven en dat er veel cola zero en snoepgoed verorberd werd. Qua dieet niet echt de beste voeding. Maar nood breekt wet. 😁

Na nog twee korte haltes en in het totaal 9 uur rijden, arriveerden we aan “Camping de Lyon”. We aten een bord verse soep en een broodje en lagen al snel op bed om te rusten.

Morgen rijden we verder naar de Spaanse grens, iets meer dan 500 kilometer van hier.